ایران IRAN

یک روز سگ دانایی از کنار یک دسته گربه می گذشت

وقتی که نزدیک شد و دید که گربه ها سخت با خود سر گرم اند و اعتنایی به او ندارند ، ایستاد

آنگاه از میان آن دسته یک گربه درشت و عبوس پیش آمد و گفت :

ای برادران دعا کنید ، هر گاه دعا کردید و باز هم دعا کردید و کردید...

آنگاه یقین بدانید که باران موش خواهد آمد..

سگ چون این را شنید در دل خود خندید و از آنها رو برگرداند و گفت :

ای گربه های کور ابله ! مگر ننوشته اند و مگر من و پدرانم ندانسته ایم که آنچه به ازای

دعا و ایمان و عبادت می بارد موش نیست بلکه "استخوان" است!

دور کن مرا از عقلی که نمی گرید

فلسفه ای که نمی خندد و غروری که در برابر معصومیت زانو نمیزند..

برای شاد بودن باید از شراب هستی سیراب شد...

آدمی چیست؟

یک مشت مرض که از راه روح به جهان خارج میرسد و این امراض در آنجا دنبال طعمه می گردند...

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی

                             عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم

                             باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی!

حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان

                             این توانم که بیایم به محلت به گدایی

شمع را باید از این خانه به در بردن و کشتن

                             تا به همسایه نگوید که تو در خانه مایی

پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند

                             تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی

عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت

                             همه سهل است تحمل نکنم بار جدایی

روز صحرا و سماع است و لب جوی و تماشا

                             در همه شهر دلی ماند که نربایی؟

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم

                             چه بگویم؟ که غم از دل برود چون تو بیایی

آن نه خال است و زنخدان و سر زلف پریشان

                             که دل اهل نظر برد که سری است خدایی

به کعبه رفتم و زآنجا هوای کوی تو کردم                 جمال کعبه تماشا به یاد روی تو کردم

شعار کعبه چو دیدم سیاه دست تمنا                              دراز جانب شعر سیاه موی تو کردم

چو حلقه در کعبه به صد نیاز گرفتم                               دعای حلقه گیسوی مشکبوی تو کردم

نهاده خلق حرم سوی کعبه روی عبادت                         من از میان همه روی دل به سوی تو کردم

مرا به هیچ نبود غیر تو کامی                                        طواف و سعی که کردم به جست و جوی تو کردم

به موقف عرفات ایستاده خلق دعا خوان                        من از دعا لب خود بسته‏، گفتگوی تو کردم

                                              فتاده اهل منی در پی منی و مقاصد

                                        چو جامی از همه فارغ من آرزوی تو کردم