زماني كه در را مي بندي و قفل مي كني به ياد كساني باش كه در تاريكي و سرما زير چتر هزار رنگ آدمها حلقه زده اند و قانع آن به يك شمع نيم سوخته روزنه كور. ني بدبختي مي نوازند و در روياهاي آسمان سر بر بالش انتظار مي گذارند كه شايد خواب شاهزاده اميد را ببينند.
سلام ! آپم ها بدو بدو تا داغه
