دوست و دشمن
دوست خود را چنان دوست بدار که گویی دشمن تو خواهد شد و دشمن خود را چنان دوست بدار که گویی دوست تو خواهد گردید...
تنوع...خدای واحد
تنوع در لذات از افراط در آن بهتر است...
فلسفه عمیق آن است که انسان را به دین متوجه سازد، زیرا اگر کسی فقط علل نزدیک را دید و فراتر نرفت ممکن است خدایی را قائل نشود، ولی اگر تمام سلسله علل و معلولات را با هم در نظر بیاورد بلاخره به مشیت ازلی و خدای واحد ایمان خواهد آورد...
سکوت
در سکوت فکرت، صدای خدا وجود دارد که دائم می گویدت: آه...عشق من...
ظلم
کسانی که از ظلم و ستم بد می گویند برای اینست که از تحمل آن ترس و وحشت دارند نه اینکه خود از ارتکاب آن می ترسند...
بدبخت
بدبخت کسی که بخواهد مردم را زودتر از مدتیکه بتوانند بفهمند تعلیم دهد...
سخنگویان
آیا مایه خجلت و شرمساری نیست که مردم را خطبا و سخنگویانی اداره کنند که به کوچکترین سؤالی نطق مفصلی می کنند؟؟؟ حال این خطبا مانند ظروف رویینی است که به ضربه ای مدت مدیدی صدا میکند و تا هنگامی که دست به روی آن گذاشته نشود در ارتعاش می ماند...
هیچ
من تنها یک چیز می دانم.. و آن اینکه هیچ چیز نمیدانم..
انسان تربیت یافته
انسان تربیت یافته از تمام حیوانات بهتر است ولی انسان بی تربیت بدترین حیوانات است...
لذات
ما نباید از لذات پرهیز کنیم بلکه باید آنها را انتخاب کنیم...
خوشبختی
در جستجوی این مباش که همه اشیاء بر وفق مراد تو باشند، بلکه چنان کن که مراد تو موافق دیگر اشیاء گردد، در این صورت خوشبخت خواهی بود...